Toen de roman De Ochtendgave, de eerste historische roman van de door mij bewonderde auteur A.F.Th. van der Heijden verscheen was hij te gast bij DWDD:
http://dewerelddraaitdoor.vara.nl/media/350746
Naast wat uiteenzettingen over De Ochtendgave sprak hij zoals te doen gebruikelijk over de AANGEKONDIGDE romans. Dat bewonder ik aan deze auteur, de onuitputtelijke ideeenbron die hij klaarblijkelijk is. En elk werk van de grootst mogelijke kwaliteit. Een serie boeken schrijven, de onvoorstelbare veelheid ervan, en elk boek IS al zoveel.
Ook zonder dit interview was ik wel langs de boekhandel gefietst, om mijn verzameling AFThs uit te breiden.
Maar ik kan niet zoveel met het genre: historische roman. Zelfs niet als het door mijn lievelingsauteur is geschreven, bleek na lezing. Geschiedenis lees ik graag als dat: geschiedenis, feiten, zus en zo is het gegaan.
De roman van AFTh startte als novelle die hij in opdracht van de gemeente Nijmegen schreef. Daar speelt het verhaal zich dan ook af, rond 1672 ten tijde van de Franse bezetting. Voor mij is het lastig inleven in dit genre. Ik ben fan van AFTh juist vanwege het realisme in de Tandeloze Tijd cyclus. Dat is mijn favoriete werk van hem.
Na het verschijnen van dit boek vond de tragische gebeurtenis in het persoonlijk leven van Adri van der Heijden, het overlijden van zijn enige zoon Tonio, plaats.
De roman die hij daarover schreef behoort tot een van de mijn favorieten. De ware auteur toont AFTh zich wederom, door zo enorm betrokken, het allermeest betrokken, toch met afstand en nergens sentimenteel het gebeurde voor ons te schetsen. Een meesterlijk en hoogst ontroerend werk.
De Volkskrant interviewde mijn held enige jaren geleden over Tonio, en zijn werkwijze
https://www.volkskrant.nl/mensen/de-schrijversmanie-van-a-f-th-van-der-heijden-ik-ben-in-een-heremiet-veranderd~b14f46893/
